EDWARD ZAJĄC (1944 – 2013)

Edward Zając urodził się dnia 18 kwietnia 1944 r. w Berdechowie (Małopolska). Wykształcenie średnie ogólnokształcące bez matury. Zawód wyuczony spawacz. Jego droga zawodowa była pełna zakrętów: kierownik kina „Filmos” w Olsztynie, kierownik magazynów spożywczych w Lelkowie, kierownik GS, marynarz w Przedsiębiorstwie Robót Czerpalnych i Podwodnych (Gdańsk), Stocznia Gdańska spawacz w FaMaRol Słupsk. Tu w latach 1980 – 1981 – przewodniczący zakładowej „Solidarności”. Ratując przed zwolnieniem jednego z pracowników, zamiast jego nazwiska na liście zwolnień wpisał nazwisko swoje. W konsekwencji musiał otworzyć własny zakład fotograficzny. Od 01.09.1991 do roku 2011 r., czyli do emerytury – wydawca i redaktor gazety regionalnej „Ziemia Ustecka”.

Radny miejski Platformy Obywatelskiej w Ustce od 21 listopada 2010 r. Członek komisji Budżetowo Społecznej i członek Komisji Budżetowo Gospodarczej.

Morskie żeglarstwo turystyczne uprawiał od lat sześćdziesiątych. Patent jachtowego sternika morskiego uzyskał pod koniec lat 70. w Centralnym Ośrodku Żeglarskim w Trzebieży. Ustecki działacz żeglarski, członek Rady Armatorskiej wybrany w roku 2010, co zostało potwierdzone w kolejnych wyborach w 2013. Podczas pracy w Radzie dał się poznać jako dyskutant zaangażowany ale rozważny, analizujący długofalowe skutki naszych działań i zawsze pragmatyczny. Oczywiście najbardziej na sercu leżały Mu dwie sprawy: wolność żeglowania i katastrofalna jakość portu w Ustce, któremu brak zarządcy rozumiejącego potrzeby żeglarzy.

Zapalony i bardzo ofiarny propagator liberalizacji żeglarstwa w Polsce, dał się poznać ze świetnego pióra. Honorowy Morski Ambasador Ustki (2009). W środowisku żeglarskim był bardzo ceniony także za przyjacielskie usposobienie, życzliwości chęć bezinteresownej pomocy innym.

Był bardzo doświadczonym żeglarzem z olbrzymim stażem ponad jedenastu tysięcy mil morskich w samotnych rejsach na małych jachtach, na Bałtyku i Oceanie Atlantyckim. W 2012 roku Edward Zając startował w „Challenge’u Jester”, którego oceaniczna trasa prowadziła z Plymouth na Azory. Mimo że płynął na swojej łodzi „Holly”, liczącej zaledwie sześć metrów sześćdziesiąt centymetrów długości po pokładzie, najmniejszej jednostce biorącej udział w tym żeglarskim wydarzeniu – szczęśliwie pokonał trasę liczącą ponad dwa tysiące dwieście mil i niełatwe, zmienne pogody Atlantyku. Startował także trzykrotnie w regatach samotnych żeglarzy o „Puchar Poloneza”.

Jesienią 2012 roku Edward Zając przyprowadził do macierzystego portu w Ustce, mimo burzliwego stanu Bałtyku, swój nowo nabyty w Szwecji jacht „Holly II” (zbudowany w latach 70-tych ub. wieku), nieco większy od poprzedniego. Planował, że popłynie tym jachtem na sławne i bardzo wysoko notowane w środowisku żeglarskim – Transatlantyckie Regaty Samotnych żeglarzy OSTAR (The Observer Singlehanded Transatlantic Race), których trasa prowadzi z Plymouth w Wielkiej Brytanii do Newport w USA. Udział w tych regatach był marzeniem Edwarda!

Dwukrotnie otrzymał nagrodę miesięcznika „ŻAGLE” w konkursie „Rejs Roku” za bardzo ambitne samotne rejsy morskie i oceaniczne, a także tytuły Żeglarza Roku 2011 i Samotnego Żeglarza Roku 2012. 
Był również osobiście przyjmowany przez Pana Prezydenta RP, Bronisława Komorowskiego.

Zginął w morzu po wypadnięciu za burtę swego jachtu dnia 05.07.2013 wracając z „Baltic Sail” (Gdańsk) do Ustki. Pogrzeb odbył się 12 lipca 2013 w Ustce.

Tak Go żegnaliśmy:

Z GŁĘBOKIM ŻALEM ZAWIADAMIAMY, ŻE 5 LIPCA KOŁO HELU WYPADŁ Z JACHTU „HOLLY2” CZŁONEK RADY ARMATORSKIEJ, WIELKI ŻEGLARZ-SAMOTNIK, WZÓR ŻEGLARZA SWOBODNEGO EDWARD „GALE” ZAJĄC. WSZYSTKIM CZŁONKOM SAJ, PRZYJACIOŁOM I BLISKIM EDKA RADA ARMATORSKA SKŁADA SERDECZNE WYRAZY WSPÓŁCZUCIA.

Prezydent RP Bronisław Komorowski, w uznaniu zasług Edka dla promowania wolności żeglowania oraz całokształtu Jego bezinteresownej działalności społecznej, odznaczył go pośmiertnie Złotym Krzyżem Zasługi. Odznaczenie 26 lutego 2014 odebrała z rak Wojewody Pomorskiego siostra Edka, Pani Stanisława Walczak.